Kennis over warmtebestand staal

Warmtebestand staal Is een soort staal dat bij hoge temperatuur werkt met warmtebestand en thermische stabiliteit. De belangrijkste kenmerken van warmtebestand staal zijn warmtebestand, corrosiebestand, slijtbestand, bestand tegen hoog zwavelbestand, botsbestand, vrij sneden en welisbaar. Dit staal kan niet gemakkelijk probleem met warmkraak veroorzaken na herhaalde gebruik vanwege deze kenmerken. Warmtebestand staal omvat martensitisch warmtebestand staal, ferritisch warmtebestand staal, austenitisch warmtebestand staal, precipitatieversterkt warmtebestand staal en warmtebestand legering.

Warmtebestand staal omvat voornamelijk de chemische samenstelling van Cr, Ti, Mn, Al, Si, N & Co. De effecten van elk element zijn als volgt:

Cr is ongeveer 10-30%, hoger het gehalte, de betere eigenschappen van warmtebestandhouding.

Ti is ongeveer 2-15%, met een hoge sterkte en corrosiebestandhouding.

Mn is ongeveer 2-8%, waardoor de thermische sterkte kan verbeteren.

Al is ongeveer 2,5-4,5%, die de corrosiebestandhouding kan verbeteren.

Si is ongeveer 0,3-2111111111, die de smelteigenschap kan verbeteren.

N is ongeveer 0,15-0,3111111111, die antioxidant kan verbeteren.

CO is ongeveer 0,5-2%, waardoor hittebestandhouding en oxidantiebestandhouding verbeteren.

Het gebrek van warmtebestandaard staal tijdens het gieten is slechte vloeistheid, grote krimping en gemakkelijk zand klikken, dus volgingen moeten we tijdens het gieten aandacht besteden:

Legeringsaanstellingen die beheerd zijn: Het evenwicht van legeringsamestellingen is de sleutel voor het gieten van warmtebestand staal. Een van de belangrijkste redenen waarom warme kraak veroorzaken. Vanadium is bijvoorbeeld meer dan standaard, zal de sterkte van de gietverlaging veroorzaken. De overmatige samenstelling van Al zal in de gietwerken veroorzaken. Alle zullen leiden tot een probleem van warme kraaken.

Giettemperatuur beheerd: De giettemperatuur heeft een grote invloed op het gietstaal van roestvrij staal. Het passende giettemperatuurbereik wordt bepaald volgens de klassificatie van legeringen, de gietstructuur en de gietkenmerken. In het algemeen ligt de giettemperatuur tussen 1540 en 1580 ℃.

Gietsnelheid beheerd: Zorg dat het rookgas volledig buiten de gietholte is, moeten de gietstalen die tegelijkertijd vaste moeten zijn, met een hogere snelheid worden gegoten, en de gietsnelheid voor de sequentiestolde gietsnelheid moet langzamer zijn.

Overige stresbehandeling: De resterende spanningen is een andere belangrijke reden die thermisch kraak veroorzaakt. Het komt uit de spanningen die veroorzaakt door de temperatuurgradiënt en de krimping tijdens de stolling, en de spanningen die veroorzaakt door de brezheid en de toevoegdheid van het metaal tijdens het temperatuurveranderingsproces. De resterende spanningen kan worden verminderd door een redelijk ontwerp van het gietstulkings- en krimpproces.

Onderzoek: Als de giettemperatuur hoger is of de voortgezette giettijd eenmalig is, wat het gietten te hoge warm zal veroorzaken, en de binnenstructuur en de mechanische eigenschappen zal beïnvloeden en het risico van thermische kraak verhogen Daarom is de temperatuur en tijd redelijkerwijs nodig.

Wanddikte ontwerp: De ontworpen wandiekte van warmtebestandte gietten is zeer belangrijk. De wand kan niet te dunn zijn. In het algemeen is de dikte meer dan 15 mm en de hoek moet met afgeronde hoek worden ontworpen om de stroom van metaalvloeistof te vergemakkelijken en de spanningsconcentratie te verminderen.

Lasbehandeling: Voor het lasproces met het warmtebestand giet, waarbij het dot lassen, evenwichtig lassen en integraal lassen nodig is. Doel om thermische kraak als spanningscentratie te voorkomen. Tegelijkertijd moet het tijdens het lassen nog aandacht besteden aan de lastemperatuur en de lasdefecten.

Samenvattend moeten we de kenmerken van het gietmateriaal gedetailleerd bestuderen, en dan kunnen de kwaliteit van de gietproblemen worden beheerd en tijdens de productie enkele gietproblemen voorkomen. Dit zou de productiefficiëntie kunnen verbeteren en de productiekosten kunnen verminderen.